ملاسما یا لک صورت چیست؟ انواع آن، علل و شیوه‌های مختلف درمان

درمان ملاسما یا لک صورت

برای بهبود ظاهر ملاسما، روش های درمانی بر آزاد کردن رنگدانه های اضافی از پوست و تشویق گردش سلولی تمرکز می کنند. از بین بردن لایه های قدیمی پوست فضایی را برای تشکیل سلول های سالم و جوان ایجاد می کنند و رنگدانه های به دام افتاده را به سطح پوست منتقل کرده تا به تدریج محو شوند.

بهترین گزینه های درمانی ملاسما عبارتند از:

• IPL : نور شدید پالسی (IPL) به طور خاص رنگدانه های قهوه ای پوست را هدف قرار می دهد. این روش قوسی از نور را با طیف گسترده منتشر کرده که به تمام لایه های پوست نفوذ می کند. بنابراین می تواند ملاسمای اپیدرمال و درمال را بهبود بخشد.

• لیزر ری سرفیسینگ : تعدادی از روش های ری سرفیسینگ مانند لیزر فرکسل یا CO₂ می توانند ظاهر ملاسما و سایر اشکال هایپرپیگمانتاسیون را درمان کنند. اگرچه هر کدام کمی متفاوت از هم عمل می کنند اما لیزرها به طور کلی از پرتوی شدید نور برای تحریک احیای سلولی و تشکیل پوست روشن تر استفاده می کنند.

• رتین-آ: رتین A معروف به ترتینوئین باعث افزایش گردش سلولی، تحریک رشد کلاژن و تشکیل پوست جدید و سالم می شود. به شکل کرم یا ژل با غظلت 0.01 تا 0.25 درصد موجود است.
• لایه برداری شیمیایی: لایه بردارهای اسید گلیکولیک، TCA و فنول معمولاً برای درمان هایپرپیگمانتاسیون استفاده می شوند. این لایه بردارها لایه سطحی پوست حاوی سلول های قدیمی و مرده را از بین برده و موجب افزایش گردش سلولی و تشکیل پوست جدید می شوند.
• COSMELAN: این روش شامل ترکیب لایه برداری شیمیایی توسط پزشک و کرم لایه بردار در خانه می شود.

ملاسما چیست؟

ملاسما به عنوان نوعی از هایپرپیگمانتاسیون (رنگدانه اضافی در پوست) به صورت لک های مسطح خاکستری یا قهوه ای ظاهر شده و معمولاً روی پیشانی، گونه، بینی و لب بالایی دیده می شود. همچنین می تواند روی گردن و بازو نیز ظاهر شود.

ملاسما می تواند اپیدرمال (در سطح پوست)، درمال (زیر سطح پوست) یا هر دو باشد. درمان هایپرپیگمانتاسیون در لایه های عمیق تر پوست دشوارتر است.

افرادی که پوست متوسط تا تیره دارند بیشتر در معرض ملاسما قرار می گیرند، زیرا پوست آن ها سلول های تولیده کننده ملانین (ملانوسیت) فعال تری دارد.

اگر پوست زیتونی یا قهوه ای دارید، ضروری است که به متخصص پوست با تجربه در درمان پوست های تیره مراجعه کنید. متاسفانه در تمام روش های درمانی ملاسما احتمال هاپیرپیگمانتاسیون و هایپوپیگمانتاسیون (لک هایی که روشن تر از پوست هستند) وجود دارد.

چه چیزی موجب ملاسما می شود؟

برخلاف هایپرپیگمانتاسیون پس از التهاب که ناشی از آسیب یا تحریک (مانند آکنه، اگزما و یا نیش حشرات) است، ملاسما معمولاً با تغییرات هورمونی، بیماری تیروئید یا استرس ایجاد شده و به راحتی نمی توان از آن اجتناب کرد.

مطابق با آکادمی پوست آمریکا، 90 درصد از افرادی که به ملاسما مبتلا می شوند، زن هستند. این بیماری که اغلب به “ماسک بارداری” لقب داده می شود، در زنان باردار که سطح استروژن و پروژسترون آن ها تولید ملانین را بیش از حد تحریک می کند رایج است. قرص های جلوگیری از بارداری و درمان های جایگزین هورمون نیز می توانند موجب تحریک بیشتر شوند. اغلب درمان های ملاسما برای زنان باردار یا شیرده ایمن نیستند.

اندازه و شکل لک ها بسیار متنوع است و اغلب به صورت لک های بزرگ و تیره ظاهر می شوند.

آفتاب می تواند موجب تشکیل ملاسما و بدتر شدن ملاسماهای موجود شود زیرا نور UV تولید ملانین را افزایش می دهد. اگر از ضد آفتاب استفاده نکنید، قرار گرفتن در معرض آفتاب بلافاصله باعث افزایش تولید رنگدانه ها می شود.

قبل از تلاش برای درمان ملاسما، با پزشک خود در مورد علت ایجاد آن صحبت کنید تا با انتخاب درمان مناسب از تشکیل ملاسمای بیشتر جلوگیری شود.

دیگر گزینه های درمانی ملاسما

از آنجا که ملاسما هنگام قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید ظاهر می شود، حفاظت از پوست در برابر آفتاب بسیار مهم است. به طور منظم از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

ضد آفتاب های فیزیکی نسبت به شیمیایی برای درمان ملاسما موثرتر هستند زیرا از ورود نورهای مرئی، UVA و UVB به پوست جلوگیری می کنند. اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم نور را از روی پوست شما منعکس می کنند، در حالی که ضد آفتاب های شیمیایی با جذب نور کار می کنند.

برای درمان خانگی ملاسما، لوسیون های هیدروکینون یک گزینه محبوب و موثر هستند. عامل کاهش رنگدانه، تعداد ملانوسیت های پوست را کاهش می دهد. شما می توانید کرم های هیدروکینون را تا غلظت 2 درصد از داروخانه تهیه کنید.

باید بدانید که هیدروکینون به عنوان یک ماده حساسیت زا خطرناک طبقه بندی می شود و در اتحادیه اروپا، ژاپن و استرالیا ممنوع شده است. با پزشک خود مشورت کنید تا بفهمید برای شما مناسب است یا خیر. ممکن است پزشک محصول موضعی دیگری را توصیه کند که حاوی مواد روشن کننده مانند اسید کوجیک، آربوتین یا اسید ترانکزامیک هستند.

منبع